مهم ترین نکته در آزمون اسپیکینگ آیلتس برای گرفتن نمره ی ۹

چند وقت پیش تصمیم گرفتم که باید روش کسب نمره ی ۹ در آزمون اسپیکینگ آیلتس را بفهمم. من بنیانگذار سایت E2 Language هستم، که برای دانش آموزان آزمونهای آمادگی آنلاین را برای آزمونهای زبان انگلیسی در سطوح بالا فراهم میکند.

امروز، آزمون اسپیکینگ آیلتس داشتم. ساعت ۶:۳۰ صبح بیدار شدم. صبحانه ی مُفصلی خوردم. دو فنجان قهوه نوشیدم. سوار قطار شدم و بعد از پیاده شدن در خیابان پیاده روی کردم.

ماه ها مطالعه کرده بودم، ممکن است عجیب به نظر برسد، چون من یک سخنران بومی انگلیسی زبان ، مدرس زبان و فارغ التحصیل کارشناسی ارشد در رشته زبان شناسی کاربردی هستم. من احتمالا آخرین فردی هستم که لازم است برای امتحان آیلتس مطالعه کند. کمی شبیه به آموزش مسی برای بازی فوتبال دوستانه در پارک بود!

با این وجود، برای نوشتن اصول آموزشی آیلتس، هیچ چیزی بهتر از آزمون گرفتن از خودتان نیست. بنابراین من از خودم آزمون گرفتم. میخواستم بفهمم که در آزمون اسپیکینگ آیلتس نمره ی ۹ بدست می آورم یا خیر! به نظرم باید یک ترفند جادویی وجود داشته باشد!  

و ترفند را پیدا کردم. اما قبل از اینکه به شما ترفند جادویی را بگویم، که در واقع ‘علمی’ و ‘زبان شناختی’ است، اول اجازه بدهید با شما در مورد تجربه ام در گرفتن آزمون اسپیکینگ آیلتس صحبت کنم.

قبل از آزمون اسپیکینگ آیتلس

مجبور بودم یک ساعت بعد از سه بخش اول آزمونم قبل از اینکه نوبت به آزمون اسپیکینگ آیلتس برسد، منتظر بمانم. بیرون رفتم و کمی هوای تازه تنفس کرده و یک فنجان قهوه خوردم. ضربانم بالا و پایین میرفت(به خاطر کافوئین و اعصاب).

من از آزمون اسپیکینگ آیلتس باخبر بودم، و چند ترفند و نکات مفید را از کتابها و ویدیوهای یوتیوب یاد گرفته بودم که هیچ فردی در موردش فکر نکرده است. مثلا میدانستم که باید پاسخ را با جزئیات توضیح بدهم و بیش از این که کاری انجام دهم صحبت کنم. میدانستم که این واقعا یک مکالمه نیست؛ بیش از صحبت کردن و ارزیابی سطح لیسنینگ است. باید با گرامر پیشرفته و کلمات متداول کمتری صحبت میکرم. میدانستم که تمام اینها در کسب نمره ی ۹ آیلتس به من کمک میکنند. من این را میدانم اما نحوه ی انجامش را یاد ندارم. من ایده هایی دارم که میخواهم روی مصاحبه کننده ی آزمون اسپیکینگ آیلتس تاثیر بگذارم، اما نمیدانم که این کار چطور امکان پذیر است. به نظرم، آنها به من یک TASK CARDS میدهند و از من میخواهند راجع به دوچرخه ها و فستیوالها صحبت کنم، درسته؟

چطور مهارت زبانی تان را با موضوعات معمولی که کمتر درباره شان فکر می کنید نشان میدهید؟

من به اتاق ثبت نام رفتم، پاسپورتم را نشان دادم و صندلیم را گرفتم، اطراف من افرادی بودن که ترس در وجودشان بود.

تعدادی از برگزار کنندگان آزمون آمدند و اسامی ناشناسی را صدا زدند، یکی از افراد ایستاد و بعد هردوی آنها اتاق را ترک کردند. در آخر، اسم من را صدا زدند. من با یکی از برگزار کننده ها که خانمی با موهای کوتاه بود احوال پرسی کوتاهی داشتم و بعد در راهروی کلاس قدم زدیم. در اتاق میزی بود که یک زمان سنج و دستگاه ضبط روی آن نصب شده بود.

مصاحبه کننده ی آزمون اسپیکینگ آیلتس من، ویکی بود، خانمی بود که صمیمی به نظر میرسید با لبخندی دوست داشتنی. وقتی که کمک میکرد، دوستش داشتم. احساس کردم که میخواهم با او صحبت کنم. فرد خوبی به نظر میرسید.

مصاحبه آزمون اسپیکینگ آیلتس

اولین سوالی که ویکی ازم پرسید این بود که دانشجو هستم یا کار میکنم، من گفتم که “من یک استاد زبان انگلیسی هستم” و او لبخند زد.

من به سرعت متوجه شدم که آنچه که یاد گرفته ام و آنچه در مورد آزمون اسپیکینگ آیلتس یاد میدهم را در واقع انجام ندادم. با خودم فکر کردم، اجازه دهید برای شما توضیح بدهم! بنابراین به راهم ادامه دادم. من گفتم: “باید کمی بیشتر دربارش با شما حرف بزنم”، و حرف هایم را ادامه دادم.

تعدادی سوال به ذهنم خطور کرد. من میتوانستم ببینم که ویکی من را دوست دارد. او شخصا به من علاقه داشت. هر چند آیلتس آزمونی بدون نیاز به فکر کردن است، ویکی هم یک انسان است.

بخش گفتگوی بلند مدت در آزمون اسپیکینگ آیلتس

او گفت: “حالا موضوعی به شما میدهم تا درباره ی آن صحبت کنید، شما باید ۱تا ۲ دقیقه درباره ی آن موضوع صحبت کنید”، و در ادامه گفت: “اینجا یک تکه کاغذ برای شما آماده شده است”.

او گفت:” من موضوع را میخوانم و شما را تنها میگذارم”.

من حتی نمیتوانم جمله های آخر را بیاد بیاورم.

من ۴۵ ثانیه نشستم و تکان نخوردم. نمیتوانستم کلمات را بیاد بیاورم. این نتوانستن بخاطر پایین بودن دایره ی لغاتم نبود، من کلمات را فراموش نکرده بودم، بیاد آورید که من یک سخنران بومی انگلیسی زبان هستم. من کلمات را فراموش کردم چون بیشتر اوقات به خاطر تجربیاتم عصبانی بودم. و هرچند که ویکی دوست داشتنی بود، اما کاملا غریبه بود و من نمیخواستم که تجربیات، افکار و احساسات شخصی ام را به او بگویم، این تنها چیزی بود که میتوانستم راجع بهش فکر کنم. ذهنم درگیرش بود. و کاملا گیج شده بودم.

۱۵ثانیه…

من یک کلمه نوشتم و بعد آن را کنار گذاشتم.

۵ثانیه…

با خودم فکر کردم، “باید دروغ بگم”.

ویکی با لبخند گفت، بسیار خب. حالا میتوانید شروع به صحبت کنید.

من صحبت کردم و دروغ گفتم. من از موقعیت اخیری که در آن بودم استفاده کردم، اجازه بدهید بگویم، ناراحت بودم ولی کاملا عصبانی نبودم. من از یک داستان کوتاه استفاده کردم و داستان را توضیح دادم که هیچ قسمت از آن حقیقت نداشت. من موقعیت را توضیح دادم. گفتم کی و کجا این اتفاق رخ داد. درباره ی نحوه ی برطرف کردن عصبانیتم صحبت کردم. و متوجه دروغهایم بودم، اما مهم نبود. شما نباید به شخصیت و خصوصیت خودتان اکتفا کنید. باید یک داستان تعریف کنید. داستانها، تخیلی هستند.

به یاد داشته باشد: ‘این زندگی واقعی نیست؛ آزمون است. و دروغ نیست؛ اغراق است.’

آزمون اسپیکینگ آیلتس، بیش از یک آزمون مهارت زبان انگلیسی است، چون بخش های اجتماعی و روانشناختی در آن وجود دارد. شما وقتی آزمون های زبان پترسون را انجام میدهید با کامپیوتر صحبت نمی کنید. اگر مجبور باشم با کامپیوتر صحبت کنم باید همه چیز را توضیح دهم.

چون شما نمیتوانید زبان را از محتوا، و محتوا را از زبان جدا کنید، باید دروغ بگویید، چون این راهی منصفانه است که میتوانید چیزهایی درباره ی موضوعاتی که درباره ی آنها داستان ندارید، بگویید.

وقتی داشتم داستان را توضیح میدادم، ویکی، جلوی حرف زدنم را گرفت. من شوکه شده بودم. آیا میخواست من را قضاوت کند؟ آیا میتوانست بگوید که داستان را از خودم ساختم؟

بخش بحث و گفتگو در آزمون اسپیکینگ آیلتس

از اینجا میتوانم بفهمم که ویکی تحت تاثیر قرار گرفته بود. من یک داستان خوب تعریف کرده بودم. من از واژه ها و ساختارهای گرامری پیچیده استفاده کردم. جملاتم جذاب بود. و مهم تر از همه، با موضوع مرتبط بود.  

او با استفاده از مطالب مربوط به آیلتس از من سوالات جالبی پرسید،مثلا، “فکر می کنید که عصبانیت از نظر فیزیکی روی ما تاثیر میگذارد یا نه” ؟

اغراق آمیز است، با خودم فکر کردم و گفتم “بدون شک”. علم، در حال حاضر، کاملا از این واقعیت حمایت می کند که عصبانیت روی جسم انسان تاثیر دارد. به نظرم، وقتی عصبانی هستید، میتوانید آن را احساس کنید. و این به صورت هورمونی اتفاق میفتد. آدرنالین آزاد میشود و بدن شما آماده ی راه اندازی میشود. تاثیرش بر قلب شما هم اثبات شده است.

ترکیب قهوه و هیپربول، باعث شد تا تمرکز بیشتری داشته باشم. من به حرف هایش گوش میدادم و مودبانه و هوشیارانه به سوالاتش پاسخ میدادم. من از مقالات مجله که سالها قبل خوانده بودم، استفاده کردم. و من از ایده هایی که وقتی نوجوان بودم داشتم، استفاده کردم و باعث شد که فلسفی به نظر برسند.

من از واژه هایی استفاده کردم که به ندرت از آنها استفاده میکردم، و این من را به سمت ترفند جادویی هدایت میکرد.

 ترفند جادویی (علمی / زبانی) در آزمون اسپیکینگ آیلتس

به صورت مفهومی و انتزاعی دو راه برای فکر کردن درباره Task Card وجود دارد. اجازه دهید مقایسه کنیم که چه چیزی باعث کسب نمره ی ۶ در آزمون اسپیکینگ آیلتس(مفهومی) و چه چیزی باعث کسب نمره ی ۱۰ در آزمون اسپیکینگ آیلتس (انتزاعی) می شود.

راجع به زمانیکه اخیرا عصبانی بودید صحبت کنید.

موقعیت را توضیح دهید.

توضیح دهید که این اتفاق کجا و چه موقع رخ داد.

درباره ی این صحبت کنید که عصبانی برطرف شد یا نه، و چطور برطرف شد.

نوین ترین و بهترین روش یادگیری زبان انگلیسی

پاسخ مفهومی: نمره ی ۶ آزمون اسپیکینگ آیلتس

مترو. افراد. صندلی. فرد جوان. پیرمردی که ایستاده. جوانی که نشسته. پیرمرد عصبانی. من عصبانیم. فرد جوان بی اطلاع. پیرمرد از قطار پیاده میشه. و فرد جوان باقی میمونه.

به این کلمات اسم های مفهومی میگوییم . آنها واقعی هستند. آنها چیزهایی هستند که میتوانید با آنها ارتباط برقرار کنید. شما میتوانید آنها را ببینید. و آنها کلمات رایج هستند. شما مثل دیگران به نظر میرسید. شما کمتر از کلمات متداول و بیشتر از کلمات پیچیده استفاده نمی کنید. اگر شما میخواهید نمره ی بالای ۹ کسب کنید، نیاز به استفاده ی کمتر از کلمات متداول، زبان کمیاب و زبانی که مصاحبه کننده ی ازمون کمتر آن را میشنود، دارید.

پاسخ انتزاعی ـ نمره ی ۹ آزمون اسپیکینگ آیلتس

بی ادبی. ساختارهای اجتماعی. انحصارطلبی. بی پروایی. فرضیات. تغییر ارزشها. راه حلهای ممکن. واسطه گری. برنامه ی اطلاع رسانی دولتی.

این واژه ها را اسامی انتزاعی می نامند. اینها چیزهای غیرواقعی هستند. چیزهایی هستند که نمیتوانید با آنها ارتباط برقرار کنید. چیزهایی هستند که نمیتوانید ببینید. کلمات متداول نیستند. شما متفاوت از دیگران به نظر میرسید. شما جایگاه خودتان را نسبت به دیگران ارتقاء میدهید. شما راجع به موضوعاتی که دیگران صحبت نکردن، حرف میزنید. شما دیدگاهی وسیعتر دارید. و راجع به ایده های انتزاعی صحبت می کنید.

به منظور دسترسی به ایده های انتزاعی، نیاز به کلمات انتزاعی دارید، و کلمات انتزاعی کمیاب هستند. ویکی از من خواست که از واژه هایی استفاده کنم که مفاهیمی که برایش جالب و ناشناخته است را توضیح دهد. او نمیخواست که واژه ی پیر را چند بار بشنود. من نمیتوانم تصور کنم که مصاحبه کننده ی آزمون آیلتس بودن چقدر کسل کننده است، و اینکه بنشینید و به حرفای افرادی که راجع به عصبانیت صحبت میکنند گوش دهید.

نکته ی اصلی در آزمون اسپیکینگ آیلتس: