همه ی مردم در چنین شرایطی عکس العمل های فیزیکی نشان می دهند. مانند تپش قلب و لرزیدن دست ها.

از این عکس العمل ها این گونه نتیجه گیری نکنید که حتما قرار است سخنرانی را خراب کنید.

بعضی از استرس ها خوب است. آدرنالین ترشح می شود و باعث می شود تا شما عرق کنید و آماده تر می شوید تا یک سخنرانی بهتر را داشته باشید.

بهترین راه برای جلوگیری از استرس و نگرانی فقط این است: آماده شوید آماده شوید آماده شوید.

چندین بار سراغ یادداشت های خود بروید. هنگامی که با نوشته ها آشنا تر شدید باز هم تمرین کنید.

از خودتان فیلم بگیرید یا از یک دوست بخواهید تا شما را تماشا کرده و اشکال های شما را بگوید.

قبل از این که بخواهید پیام خود را بفرستید بفهمید که برای چه کسانی دارید پیام را می فرستید.

تا جایی که می توانید در باره آنها اطلاعات جمع کنید. این به شما کمک میکند تا سطح کلمات و اطلاعاتی را که باید ارائه دهید را بشناسید.

یک قالب برای سخنرانی خود انتخاب کنید.

موضوع و پیام کلی و پیام جزئی و بدنه را یادداشت کنید. مطمئن شوید که می توانید در سی ثانیه اول توجه مخاطبان را جلب کنید.

حواستان به شنونده ها باشد.

یک سخنرانی بسته باعث می شود که مخاطبان گیج شده و منظور شما را نفهمند و حتی بهترین آنها هم حواسشان پرت خواهد شد.

خودتان باشید. تبدیل به یک کله سخنگو نشوید.

اگر خودتان باشید می توانید بهتر سخنرانی کنید و هم چنین شنونده ها به شما اعتماد خواهند کرد زیرا می بینند که شما خودتان هستید. 

یک متن طنزکوتاه را در سخنان خود ذکر کنید و مطمئن باشید که می توانید توجه مخاطبان را جلب کنید.

خواندن از روی کاغذ یا متنی که قبلا تهیه شده باعث خراب شدن ارتباط می شود. با برقراری ارتباط چشمی روی خود و پیامتان تمرکز کنید. داشتن یک خلاصه در ذهن خود می تواند به شما کمک بسیاری کند. 

قسمت بدون حرف سخنرانی هم می تواند پیامی در بر داشته باشد.

آیا شما هم از این مقدمه لذت می برید؟”امروز می خواهم در باره موضوع X صحبت کنم”.
اما بیشتر مردم لذت نمی برند. به جای آن با یک آمار شروع کنید یا یک چیز جذاب یا یک خلاصه قدرتمند از متن خود.